Pracownicy Wydziału Badań Artystycznych i Studiów Kuratorskich:

dr Jakub Banasiak, 

historyk i krytyk sztuki, absolwent Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego. Zajmuje się historią sztuki polskiej nowoczesnej i współczesnej, w szczególności sztuką doby transformacji ustrojowej oraz państwowym systemem sztuki PRL; w polu jego zainteresowań leży także historia krytyki artystycznej. Redaktor naczelny magazynu „SZUM” (z Karoliną Plintą) oraz rocznika naukowego “Miejsce. Studia nad Sztuką i Architekturą Polską XX i XXI wieku” (z Mariką Kuźmicz). Ostatnio opublikował: Proteuszowe czasy. Rozpad państwowego systemu sztuki 1982–1993 (Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie, Muzeum Sztuki Nowoczesnej, Warszawa 2020). Laureat Honorowej Nagrody Krytyki Artystycznej im. Jerzego Stajudy za rok 2017. Nominowany do Nagrody im. Jana Długosza za książkę Proteuszowe czasy.

jakub.banasiak@asp.waw.pl

 

dr Filip Burno,

filip.burno@asp.waw.pl

 

 

 

 

 

 

 

 

dr Jakub Dąbrowski,  

absolwent Wydziału Prawa i Administracji oraz historii sztuki Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Studiował w Dartington College of Arts w Wielkiej Brytanii. Odbył staż w Tate Modern Gallery w Londynie, gdzie pracował nad wystawami Kandinsky’ego oraz Albersa i Moholy-Nagya, a także w Word & Image Department w Victoria & Albert Museum w Londynie. W 2013 roku w Instytucie Historii Sztuki UAM pod kierunkiem prof. Piotra Piotrowskiego obronił  dysertację doktorską Swoboda wypowiedzi artystycznej w Polsce po 1989 roku. Na tej podstawie powstała dwutomowej monografia Cenzura w sztuce polskiej po 1989 roku – t. 1, Aspekty prawne (współautorstwa z A. Demenko);  t. 2, Artyści, sztuka i polityka. Książka została przetłumaczona na język angielski i wydana w 2019 roku przez Mosaic Press  pod tytułem Censorhip in Polish Art after 1989. Art, Law, Politics. Specjalizuje się w zagadnieniach z pogranicza sztuki i prawa (bez względu na epokę) oraz historii sztuki po 1945 roku. Laureat nagrody Stowarzyszenia Historyków Sztuki im Szczęsnego Dettloffa (2010) oraz nagrody Krytyki Artystycznej im. Jerzego Stajudy (2015).

Pisze książkę habilitacyjną na temat: Sztuka zawłaszczenia w Polsce.

jakub.dabrowski@asp.waw.pl

 

 

 

 

 

 

 

 

dr Paweł Ignaczak,

historyk sztuki, absolwent Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Stypendysta DAAD, Fundacji Lanckorońskich, Fundacji Dr Marii Zdziarskiej-Zaleskiej. Pracował w Gabinecie Rycin Muzeum Narodowego w Poznaniu oraz w dziale kolekcji artystycznych Biblioteki Polskiej w Paryżu. Jego praca doktorska o grafice Jana Piotra Norblina została wyróżniona w 2014 roku nagrodami: Prezesa Rady Ministrów RP oraz Polskiego Towarzystwa Badań nad Wiekiem Osiemnastym. Interesuje się szeroko rozumianą kulturą artystyczną XVIII wieku (sztuki piękne, rzemiosło artystyczne, obyczajowość), twórczością amatorską w XVIII wieku, grafiką dawną (głównie polską i francuską XVIII i XIX wieku), a także historią kolekcjonerstwa i muzealnictwa. 

pawel.ignaczak@asp.waw.pl

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

mgr Łukasz Izert,

(ur. 1984r.), projektant graficzny, reżyser, animator, autor interwencji miejskich i innowacji społecznych. Absolwent warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Współzałożyciel i wykładowca Pracowni Struktur Mentalnych na Wydziale Zarządzania Kulturą Wizualną w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Współtwórca studia filmowo - graficznego - zespół wespół w którym realizuje projekty w oparciu o formułę projektowania partycypacyjnego. Wiceprezes fundacji promocji Sztuki Współczesnej Praca. Współtwórca atelier Drukarskiego PA!RISO, pierwszej w Polsce pracowni risograficznej. Członek Ogólnopolskiego Cechu Rzemiosła Artystycznego oraz Towarzystwa Krajoznawczego Krajobraz. Dyplomowany introligator.

lukasz.izert@asp.waw.pl

 

 

 

 

 

 

 

 

 

dr Katarzyna Kasia,

filozofka, absolwentka Wydziału Filozofii i Socjologii UW, stypendystka Ministerstwa Spraw Zagranicznych Republiki Włoskiej i The Kościuszko Foundation, visiting scholar w Princeton University. Autorka książki Rzemiosło formowania. Luigiego Pareysona estetyka formatywności, tłumaczka tekstów włoskich filozofów (Pareyson, Vattimo i in.). Stała współpracowniczka „Kultury liberalnej”, członkini zespołu redakcyjnego „Przeglądu filozoficzno-literackiego”, często komentuje w mediach bieżące wydarzenia polityczne. W Akademii Sztuk Pięknych prowadzi zajęcia z historii filozofii, estetyki
i filozofii kultury z elementami antropologii. Pod jej kierunkiem powstało w tej uczelni kilkadziesiąt znakomitych teoretycznych prac dyplomowych i licencjackich.

Ukończyła książkę habilitacyjną: Doświadczenie i wspólnota. Doświadczenie estetyczne i wspólnota spektaklu.

Od października 2015 do 30 września 2017 roku Kierownik Katedry Historii Sztuki i Teorii Kultury WZKW.

katarzyna.kasia@asp.waw.pl

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

dr Ewa Kociszewska,

historyczka sztuki. Absolwentka Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego, cześć studiów doktoranckich odbyła na Université de Paris-IV Sorbonne (thèse en cotutelle).
W latach 2012-2014 Marie Curie Fellow w Warburg Institute w Londynie, 2014-2016 Postdoctoral Fellow na University of Oxford. Stypendystka m.in. Rządu Francuskiego, Warburg Institute (Saxl Fellowship, dwukrotnie), Institut national de l’histoire de l’art w Paryżu, Fondazione Cini w Wenecji, Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej (stypendium START), Fundacji Lanckorońskich; Junior Research Fellow w St Catherine’s College w Oksfordzie. Laureatka William Nelson Prize przyznanej przez Renaissance Society of America i Nancy Roelker Prize przyznanej przez Sixteenth-Century Society and Conference. Publikowała m.in. w „Journal of the Warburg and Courtauld Institutes", „French Studies Bulletin", „Renaissance Quarterly", „Artibus et Historiae”, "Seizième Siècle".

Zajmuje się historią sztuki nowożytnej europejskiej (szczególnie francuskiej).

ewa.kociszewska@asp.waw.pl

 

 

 

 

 

 

 

 

dr Marika Kuźmicz

Historyczka sztuki (absolwentka IHS UW, doktorat w Instytucie Sztuki Polskiej Akademii Nauk, 2014). Założycielka Fundacji Arton, organizacji non-profit zajmującej się badaniem sztuki polskiej lat 60. i 70. Badawczo zajmuje się sztuką tego okresu, w szczególności sztuką nowych mediów.

Autorka i redaktorka publikacji o sztuce tego okresu (m.in. monografii Warsztat Formy Filmowej, 2017, wspólnie z Ł. Rondudą), monografii Ludmiły Popiel i Jerzego Fedorowicza (wspólnie z Łukaszem Mojsakiem, 2019), Zdzisława Jurkiewicza (2019), Edwarda Hartwiga (2019), monografii Barbary Kozłowskiej (2020). Kuratorka licznych wystaw, w ostatnim czasie m.in. „Her Own Way. Female Artists and the Moving Image in Art in Poland: From 1970s to the Present” w Tokyo Museum of Photography oraz „Wszystko to możesz zobaczyć gdziekolwiek. Barbara Kozłowska (Muzeum Współczesnej Wrocław, 2020)  oraz pokazów filmowych poświęconych polskiej awangardzie m.in. Arton Review (2017, Whitechapel Gallery, Londyn, 2020 Festiwal Filmów Krótkometrażowych w Oberhausen). Główna koordynatorka i pomysłodawczyni międzynarodowego projektu „Forgotten Heritage: European Avant-Garde Art Online”, zrealizowanego przez Fundację Arton w ramach programu Kreatywna Europa z instytucjami partnerskimi z Belgii, Chorwacji i Estonii, której rezultatem jest baza www.forgottenheritage.eu oraz kolejnej edycji projektu „Not Yet Written Stories: Women Artists’ Archives On-Line”.  Wiceredaktorka rocznika naukowego “Miejsce. Studia nad Sztuką i Architekturą Polską XX i XXI wieku”.

Wykładowczyni Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, Uniwersytetu Warszawskiego i Collegium Civitas.

marika.kuzmicz@asp.waw.pl

 

 

 

 

 

 

 

dr Olaf Kwapis,

historyk sztuki, absolwent Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, mgr teologii, stypendysta La Fondazione Sbranti (Università di Pisa), badacz średniowiecznej i nowożytnej sztuki włoskiej. Specjalizuje się w problematyce historii sztuki średniowiecznego i nowożytnego Rzymu. W duchu peregrinationes maiores oraz z pamięcią Grand Tour systematycznie organizuje europejskie podróże edukacyjne i objazdy zabytkoznawcze, towarzyszące studiom na kierunku „Historia sztuki. Kultura miejsca” oraz dostępne wszystkim studentom ASP, zainteresowanym dziedzictwem kulturowym. W ramach tej idei, znanej dobrze systematycznemu kształceniu w zakresie historii sztuki, w ostatnich latach studenci warszawskiej ASP odbywali studia nad obiektami sztuki bezpośrednio w miejscu ich prezentacji, w szczególności w miastach włoskich (Rzym, Florencja, Wenecja – na zdjęciu), Berlinie, Krakowie i Wrocławiu.

Najważniejsze publikacje: Do Rzymu! Sztuka i Wielkie Jubileusze (1300-1575), Warszawa: Wydawnictwo IBL PAN, 2014; Metamorfozy miejsca. Mechanizm przemiany wyobrażeń
o przestrzeni Rzymu w średniowieczu, „Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo” 2013, nr 3 (6); „Omnes viae Romam ducunt. Peregrynacje do Rzymu w czasach Pierwszego Jubileuszu”, „Prace Filologiczne. Seria Literaturoznawcza” 2009, t. LVII.

Obecnie pracuje nad książką habilitacyjną o Antonio Corazzim.

olaf.kwapis@asp.waw.pl

 

 

 

 

 

 

 

dr Diana Lelonek,

– ur. 1988, absolwentka wydziału Komunikacji Multimedialnej Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu (2014), gdzie ukończyła też Interdyscyplinarne Studia Doktoranckie, doktorat w zakresie sztuk wizualnych (2019). Działa na styku sztuki, aktywizmu i nauki. Jej projekty to krytyczna odpowiedź na procesy nadprodukcji, niepohamowanego wzrostu i degradacji środowiska. Jako medium używa fotografii, wideo, dźwięków, obiektów znalezionych, jak również mchów, pleśni i bakterii. Laureatka wielu nagród m.in. Paszport Polityki (2019), Nagroda Fundacji Vordemberge-Gildewart (2018), Show Off na Miesiącu Fotografii w Krakowie (2014), Nominacja do Talentów Trójki (2017), Nominacja do Grand Prix Fotofestiwal (2018). Swoje prace pokazywała m.in. na Międzynarodowym Biennale Sztuki Współczesnej RIBOCA, Ryga; The Edith-Russ-Haus gallery, Oldenburg; Culturescapes Festival, Bazylea; Galerii Arsenał, Białystok; Le Musée de l’Elysée, Lozanna; Temporary Gallery, Kolonia; Tokio Photographic Art Museum; NTU Centre for Contemporary Art Singapore, Muzeum Sztuki w Łodzi, Galeria Miejska Arsenał, Poznań.

diana.lelonek@asp.waw.pl

 

 

 

 

Projektant, artysta. Współtwórca inicjatyw artystycznych (m.in. Pracownia Struktur Mentalnych, zespół wespół), obecnie prowadzi własną pracownię projektową. Laureat nagród i wyróżnień w dziedzinie projektowania (Dobry Wzór, Projekt Roku) oraz stypendiów MKiDN (2011) i Młoda Polska (2016). Autor wystawy Wyobraźnia funeralna. Wobec polskiego prawa pogrzebowego 1959–2021 (galeria Dizajn BWA Wrocław, 2021) oraz książki Wzornik alternatywnych symboli śmierci (Dar Dobryszyc, Warszawa 2022). Zajmuje się codziennością, zmianą społeczną i wpływem szeroko rozumianej infrastruktury na praktyki ludzi.

jakub.mazurkiewicz@asp.waw.pl

 

 

 

 

 

 

 

 

dr Ewa Muszyńska,

pedagog, dr nauk humanistycznych, nauczyciel akademicki, absolwentka Wydziału Pedagogicznego Uniwersytetu Warszawskiego. W Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie kieruje Studium Pedagogicznym i prowadzi na studiach dziennych i podyplomowych zajęcia dydaktyczne z pedagogiki oraz seminaria dyplomowe. Zajmuje się problematyką związaną z: procesem kształcenia i wychowania, rozwojem emocjonalnym, procesem komunikowania się, relacjami interpersonalnymi oraz  funkcjonowaniem środowisk wychowawczych i edukacyjnych. Ponadto od lat zajmuje się również problematyką związaną z wpływem doświadczeń okresu dzieciństwa na jakość funkcjonowania w późniejszych okresach życia człowieka. Na studiach dziennych prowadzi seminaria dyplomowe poświęcone bajkom i baśniom i ich oddziaływaniu na różne etapy życia i procesy rozwojowe człowieka. Na studiach podyplomowych prowadzi zajęcia dydaktyczne i seminaria dla nauczycieli dotyczące współczesnych problemów edukacyjnych.

ewa.muszynska@asp.waw.pl

 

 

 

 

 

 

 

 

 

dr hab. Luiza Nader,

historyczka sztuki, zajmuje się sztuką nowoczesną i współczesną, inspiruje się post-
humanistyką, teoriami związanymi z afektem i emocjami, pamięcią, archiwum, traumą.
Autorka książek Afekt Strzemińskiego. Pamięci przyjaciół – Żydów (2018), Konceptualizm w PRL (2009) oraz licznych tekstów przewartościowujących obraz pola artystycznego po 1939 r. W swoich ostatnich badaniach koncentruje się na relacjach sztuki i wydarzeń/doświadczeń granicznych, na pracach artystycznych (i nie-artystycznych) z Zagłady i wobec Zagłady. Publikowała w takich czasopismach jak m.in. „Zagłada Żydów. Studia i materiały”, „Teksty Drugie”, „Konteksty”, „RIHA Journal”. Członkini Sekcji Polskiej Międzynarodowego Stowarzyszenia Krytyków Sztuki AICA oraz Stowarzyszenia Historyków Sztuki.

Na WBASK ASP w Warszawie: kierowniczka Katedry Sztuki Polskiej Najnowszej i członkini Rady Programowej WBASK.

Funkcje pełnione na warszawskiej ASP: senatorka, członkini Rady Dyscypliny, członkini Rady Programowej Szkoły Doktorskiej.

luiza.nader@asp.waw.pl

 

 

 

 

 

 

 

 

dr Piotr P. Płucienniczak,

socjolog i artysta.

Badał aktywność skrajnej prawicy, losy pisarzy i pisarek, innowacyjność branży tworzyw sztucznych, dialog społeczny w ramach Trójstronnej Komisji ds. Społecznych i Gospodarczych, sztukę krytyczną wobec instytucji sztuki, dyskryminację kobiet na uczelniach, dezintegrację prawną Unii Europejskiej, strajki pracownicze, protesty antyrasistowskie oraz wiele innych, niezwykle interesujących rzeczy.

Teraz wydaje książki w  wydawnictwie artystyczno-krajoznawczym Dar Dobryszyc (“Logotypy Radomia”, “Mazowieckim szlakiem gastronomii…” itp). Znak zodiaku: ryby (rozmarzony i empatyczny).

piotr.plucienniczak@asp.waw.pl

 

 

 

 

 

 

 

 

dr hab. Łukasz Ronduda,

historyk sztuki, kurator, reżyser. Kurator w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie.

Autor książek: Polska Sztuka lat 70. Awangarda (2009), Strategie subwersywne w sztukach medialnych (2006), Warpechowski, Konieczny, Bodzianowski, Uklański. Warpechowski, Dawicki (2011). Redaktor publikacji, m.in.: Warsztat Formy Filmowej (wspólnie z Mariką Kuźmicz, 2017), Kino-Sztuka, zwrot kinematograficzny w polskiej sztuce współczesnej (wspólnie z Jakubem Majmurkiem, 2016), Oskar Hansen Opening Modernism (wspólnie z Aleksandrą Kędziorek, 2014), KwieKulik (wspólnie z Georgiem Schoolhammerem, 2013). W 2011 opublikował powieść W połowie puste napisaną wspólnie z Łukaszem Gorczycą.

Kurator wystaw m.in.: Precz z Alfonsami Sztuki, relacje pomiędzy sztuką a punkiem (wspólnie z M. Wolińskim, Warszawska Giełda Papierów Własnościowych, 2006); Nowa Sztuka Narodowa (wspólnie z Sebastianem Cichockim, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie 2012), Co Widać. Polska Sztuka Dzisiaj (wspólnie z Sebastianem Cichockim, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie 2014), Chleb i Róże (wspólnie z Natalią Sielewicz, Muzeum Sztuki Nowoczesnej 2016). Obecnie pracuje nad wystawą Co to jest Oświecenie (wsplnie z Gośką Macugą i Tomaszem Szerszeniem, Muzeum Sztuki Nowoczesnej 2018).

Reżyser filmów fabularnych: Performer (2015) oraz Serce Miłości (2017)

lukasz.ronduda@asp.waw.pl

 

 

 

 

 

 

 

dr Piotr Słodkowski,

historyk sztuki. Absolwent programu doktorskiego Akademii Artes Liberales. Autor książek Modernizm żydowsko-polski. Henryk Streng / Marek Włodarski a historia sztuki (2019) i Klimat odwilży. Obrazy Marka Oberlandera (2023/24, w druku) oraz współautor katalogu Pomniki oporu. Źródła artystyczne do studiów nad pamięcią powstania w getcie warszawskim (2023, z Martą Kapełuś i Michałem Krasickim). Redaktor tomów Przestrzeń społeczna. Historie mówione Złotego Grona i Biennale Sztuki Nowej (2014), Czas debat. Antologia krytyki artystycznej z lat 1945–1954 (z Agatą Pietrasik, 2016) i Was Socialist Realism Global? (z Magdą Lipską, 2023). Współredaktor numeru tematycznego "Miejsca" The History of Art in Poland and the Holocaust (z Luizą Nader, 2020) i redaktor sekcji tematycznej “Kwartalnika Historii Żydów” Sztuka wobec powstania w getcie warszawskim (2023). Kurator wystaw historycznych Henryk Streng / Marek Włodarski i modernizm żydowsko-polski (MSN, 2021) i Pomniki oporu. Sztuka wobec powstania w getcie warszawskim, 1943–1956 (z Martą Kapełuś i Michałem Krasickim, ŻIH, 2023). Publikował m.in. w Artium Quaestiones, Ikonothece, Kwartalniku Historii Żydów, Widoku i Tekstach Drugich. Dwukrotny laureat Nagrody Stowarzyszenia Historyków Sztuki im. Szczęsnego Dettloffa (2017, 2018). Finalista Nagrody Naukowej POLITYKI 2019 i laureat w Konkursie im. Majera Bałabana (2020). Stypendysta Fundacji Lanckorońskich (2020/2021). Interesuje się polską sztuką XX wieku w perspektywie współczesnej myśli humanistycznej. 

piotr.slodkowski@asp.waw.pl

 

 

 

 

 

 

 

 

 

dr hab. Jan Sowa

(ur. 1976) dialektyczno-materialistyczny teoretyk i badacz społeczny. Studiował polonistykę, filozofię i psychologię na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz na Université Paris 8 w Saint-Denis. Doktor socjologii, habilitował się z kulturoznawstwa. Prowadził badania i wykładał na uczelniach w Polsce i za granicą (ostatnio m.in. na Uniwersytecie São Paulo w Brazylii oraz na Akademie der Künste der Welt w Kolonii). Był współtwórcą wydawnictwa Ha!art oraz Spółdzielni Goldex Poldex. Pracował też jako dziennikarz w Polskim Radiu i kurator w galerii Bunkier Sztuki w Krakowie. Członek Komitetu Nauk o Kulturze Polskiej Akademii Nauk, związany z Wolnym Uniwersytetem Warszawy, jest kuratorem programu dyskursywnego i badań Biennale Warszawa.

Jan Sowa jest autorem oraz redaktorem kilkunastu książek, w tym Sezon w teatrze lalek i inne eseje (2004), Ciesz się, późny wnuku! Kolonializm, globalizacja i demokracja radykalna (2007), Fantomowe ciało króla (2012), Inna Rzeczpospolita jest możliwa (2015) oraz – wspólnie z Krzysztofem Wolańskim – Sport nie istnieje. Igrzyska w społeczeństwie spektaklu (2017). Opublikował też wiele artykułów w m.in. w Polsce, Francji, Stanach Zjednoczonych, Meksyku, Niemczech, Czechach i na Węgrzech.

jan.sowa@asp.waw.pl

 

 

 

 

 

 

dr Kuba Szreder,

absolwent socjologii na Uniwersytecie Jagiellońskim.  W 2015 roku obronił doktorat na Loughborough University School of the Arts o ekonomii politycznej niezależnych projektów kuratorskich.  Na podstawie tych badań napisał ABC Projektariatu (2015), książkę traktującą o pracy i życiu „niezależnych” twórców kultury. Swoje zainteresowania społecznymi i ekonomicznymi aspektami sztuki współczesnej rozwijał w ramach Wolnego Uniwersytetu Warszawy, z którym opublikował szereg publikacji dotyczących m.in. polskiego pola sztuki współczesnej, sytuacji pracowników tego sektora czy krytyki ekonomii politycznej  przemysłów kreatywnych. W swojej pracy teoretycznej opiera się na praktycznych doświadczeniach pracy jako  niezależny kurator interdyscyplinarnych projektów artystycznych. Współpracował m.in. z Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, Festiwalem Alternativa w Gdańsku, Vanabbe Museum w Eindhoven czy Chelsea College of Art and Design w Londynie. W swojej pracy dydaktycznej specjalizuje się w socjologii i antropologii sztuki współczesnej, w wymiarze teoretycznym i metodologicznym. Obecnie pracuje nad koncepcją możliwych światów sztuki. Interesuje się praktyką artystyczną i kuratorską na rozszerzonym polu sztuki, sztuką publiczną i społeczną, eksperymentami z wykorzystywaniem kompetencji artystycznych na innych obszarach życia.

jakub.szreder@asp.waw.pl

 

 

 

 

 

 

 

 

dr Karolina Thel,

doktor politologii, magister po trzech kierunkach studiów: gospodarka przestrzenna, polityka społeczna oraz socjologia i antropologia społeczna. Ukończyła studia podyplomowe z zakresu zarządzania projektami badawczymi oraz ochrony własności intelektualnej.
Laureatka programów CELAB (Carleton Univeristy w Ottawie, 2010) oraz Transformation.doc (Wageningen University, 2015). Uczestniczyła w przygotowaniu i realizacji wielu przedsięwzięć o charakterze badawczym, organizacyjnym i artystycznym (w tym konferencji naukowych, projektów badawczych i wystaw), m.in. w Instytucie Badań Przestrzeni Publicznej, Szkole Wyższej Psychologii Społecznej, Instytucie Spraw Publicznych, Fundacji Obserwatorium i Centrum Nauki Kopernik. Współpracuje z polskimi samorządami przy projektach związanych z kulturą i przekształceniami przestrzeni miejskiej.
Laureatka dwóch konkursów stypendialnych Urzędu Marszałkowskiego Województwa Mazowieckiego (2009, 2011). Ma doświadczenie w prowadzeniu badań zagranicą, w tym w ramach pobytów stypendialnych w Słowenii, Czechach i Niemczech. Poza działalnością akademicką od 2015 roku jest zaangażowana w tworzenie i realizację polityki miejskiej na poziomie krajowym i europejskim. Współautorka Krajowej Polityki Miejskiej 2023.
Zainteresowania badawcze koncentrują się wokół rozwoju współczesnych miast, starzenia się społeczeństwa, mieszkalnictwa i zarządzania w kulturze.
Na ASP pracuje od 2011 r. Z WZKW związana od momentu jego powstania. Inicjatorka powołania Rady Pracodawców, Koordynatorka Praktyk Studenckich.

karolina.thel@asp.waw.pl

 

 

 

 

 

 

 

 

dr hab. Wojciech Włodarczyk, prof. ASP,

historyk sztuki współczesnej, absolwent Instytutu Historii Sztuki UW, doktoryzował się na Uniwersytecie Jagiellońskim u prof. Mieczysława Porębskiego. Był członkiem sejmowych komisji do spraw administracji, sprawował urząd ministra-szefa Urzędu Rady Ministrów, zasiadał w Radzie Służby Cywilnej i Radzie Powierniczej Zamku Królewskiego w Warszawie. Z jego inicjatywy powołano stałą komisję sejmową do Spraw Kontroli Państwowej. Prezes Stowarzyszenia Historyków Sztuki.

Wykłada w ASP od 1976 roku. Pod jego kierunkiem powstało ponad 300 prac teoretycznych – części dyplomów absolwentów ASP (m.in. członków Gruppy, Krzysztofa Bednarskiego). Organizator Muzeum ASP i jego pierwszy kierownik. Pomysłodawca Wydziału Zarządzania Kulturą Wizualną z specjalnością Kultura Miejsca. Organizator licznych ogólnopolskich sesji i seminariów poświęconych sztuce współczesnej, autor książek, członek rad naukowych (Muzeum Narodowe w Warszawie, Muzeum Sztuki w Łodzi, Zamku Królewskiego w Warszawie i Zamku Królewskiego na Wawelu)  i programowych. W latach 2018-2020 był przewodniczym jury Konkursu na Wydarzenie Muzealne Roku Sybilla. Autor m.in.: Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie 1944-2004, Warszawa 2005. W opracowaniu redakcyjnym znajduje się jego książka Współczesność. Sztuka polska 1900-2015 zamykająca 7-mio tomową monumentalną serię Historia sztuki polskiej wydawaną przez “Arkady”.

wojciech.wlodarczyk2asp.waw.pl

 

 

 

 

 

 

mgr Ryszard Zimek,

Absolwent Wydziału Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. W 2009 bronił dyplom pod opieką prof. Antoniego
Janusza Pastwy oraz prof. Anny Lewickiej-Morawskiej Badając granice rzeźby. O problemach implikowanych przez modelowanie trójwymiarowe. Od 2009 zatrudniony na macierzystym wydziale, od 2010 także w Katedrze Historii i Teorii Kultury (obecnie WZKW). Prowadzi pracownie technik komputerowych na Wydziale Rzeźby oraz na Wydziale Zarządzania Kulturą Wizualną. Specjalizuje się w technologiach cyfrowych 2D oraz 3D. Opiekun Koła Naukowego Laboratorium Rzeźby, które zajmuje się problematyką wykorzystania zaawansowanych technologii cyfrowych w obszarze rzeźby. W 2017 otworzył przewód doktorski. W ramach projektu doktorskiego zajmuje się m.in. problematyką istnienia rzeźby cyfrowej wobec widza oraz analizą różnic ontologicznych i postrzeżeniowych zachodzących między tworzeniem form w przestrzeniach rzeczywistych i wirtualnych.

ryszard.zimek@asp.waw.pl